มวล คือ ปริมาณของเนื้อสารที่มีอยู่ในวัตถุ ซึ่งจะมีค่าคงที่ตลอดเวลา ไม่ว่าวัตถุจะอยู่ที่ไหนก็ตาม วัตถุใดมีเนื้อสารมากจะมีมวลมาก และถ้าวัตถุใดมีเนื้อสารน้อยจะมีมวลน้อย เราสามารถวัดมวลของวัตถุได้ โดยใช้เรื่องมือที่เรียกว่า เครื่องชั่ง
ความเฉื่อย คือ การต้านการเปลี่ยนแปลงสภาพการเคลื่อนที่ของวัตถุใด ๆ หลักการของความเฉื่อยเป็นหนึ่งในหลักการพื้นฐานของฟิสิกส์ดั้งเดิม ซึ่งนำมาอธิบายการเคลื่อนที่ของสสารและผลกระทบที่สสารนั้นได้รับจากแรงที่มากระทำ
ความสัมพันธ์ระหว่างมวลและความเฉื่อย
วัตถุที่มีมวลมากจะมีความเฉื่อยมาก หมายความว่าวัตถุนั้นยากที่จะเปลี่ยนแปลงสภาพการเคลื่อนที่ ในทางกลับกัน วัตถุที่มีมวลน้อยจะมีความเฉื่อยน้อย หมายความว่าวัตถุนั้นง่ายที่จะเปลี่ยนแปลงสภาพการเคลื่อนที่
ตัวอย่างความเฉื่อย
- เมื่อเราพยายามโยนวัตถุที่มีมวลมาก วัตถุนั้นจะไม่เคลื่อนที่ได้ง่าย
- เมื่อเราพยายามหยุดรถที่กำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง รถนั้นจะไม่หยุดได้ง่าย
- เมื่อเราพยายามออกตัวรถที่กำลังจอดอยู่ รถนั้นจะไม่ออกตัวได้ง่าย
กฎของความเฉื่อย
กฎของความเฉื่อยมีดังนี้
- วัตถุจะคงสภาพการเคลื่อนที่ต่อไป ไม่ว่าจะเคลื่อนที่ด้วยความเร็วคงที่หรือเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ จนกว่าจะมีแรงมากระทำ
- วัตถุจะคงสภาพการหยุดนิ่งต่อไป จนกว่าจะมีแรงมากระทำ
สรุป
มวลและความเฉื่อยเป็นแนวคิดที่สำคัญในฟิสิกส์ มวลเป็นปริมาณของเนื้อสารที่มีอยู่ในวัตถุ ในขณะที่ความเฉื่อยคือการต้านการเปลี่ยนแปลงสภาพการเคลื่อนที่ของวัตถุ วัตถุที่มีมวลมากจะมีความเฉื่อยมาก หมายความว่าวัตถุนั้นยากที่จะเปลี่ยนแปลงสภาพการเคลื่อนที่